بررسی ابهامات و نوع شناسی دوسوتوانی سازمانی در سازمان های تکنولوژی محور

یکی از ایده های اساسی علم سازمانی این است که سازمان باید بتواند از قابلیت های موجود خود استفاده کرده و همزمان علاوه بر اینکه وظایف گذشته خود را به طور دقیق انجام دهد، توانایی های جدید و اساسی را بیابد. در تحقیق های اولیه ای که به این مبحث پرداخته شده، رابطه ی میان دو فعالیت اکتشاف و بهره برداری غیرقابل قبول بود، اما در تحقیق های اخیر، به سازمان های دوسوتوان اشاره شده که می توانند توانایی های موجود خود را دریابند و درعین حال به جستجوی فرصت های جدید بپردازند. محققان به طور فزاینده ای از مفهوم دوسوتوانی سازمانی، به عنوان مفهومی جدید در توسعه سازمانی، در توصیف سازمان هایی که در بهره برداری و اکتشاف توانمند هستند استفاده می کنند. دوسوتوانی برای کسب مزیت رقابتی پایدار، عملکرد و بقاء سازمانی موردبحث است و به وسیله تلاش سازمان های تکنولوژی محور در بهره برداری و اکتشاف از فرصت های موجود به دست می آید. همزمان با بیان دوسوتوانی سازمانی در ادبیات مدیریت، ابهامات بسیاری در این زمینه به وجود آمده است. ما در این مقاله تلاش کرده ایم تا برخی از این ابهامات را روشن کنیم. ما در این مقاله از روش کتابخانه ای و توصیفی برای تبیین موضوعات بهره برده ایم. در این مقاله نوع شناسی از دوسوتوانی سازمانی بر اساس ابعاد ساختاری و زمانی سازمان های تکنولوژی محور بررسی شده است. این نوع شناسی و کاربرد آن در تحقیقات، به مفهوم سازی های مختلف از دوسوتوانی در درک بیشتر یک ساختار چندوجهی کمک می کند. در این مقاله پس از تعریف دوسوتوانی سازمانی و ارائه ابهامات موجود، نوع شناسی چندوجهی شامل دوستوانی متوازن، گردشی، تفکیکی و متقابل مورد بحث و بررسی قرارگرفته است. درنهایت موضوعات تحقیقاتی درزمینه دوسوتوانی سازمانی برای محققان آینده ارائه شده است.